سنجش میزان تأثیر رویکرد قابلیت بر توسعه‎ی دولت الکترونیکی

در رویکرد قابلیت، مفاهیم توسعه و توسعه‎نیافتگی و ابزار تحقق آن با رویکردهای رایج متفاوت است. تنها انسان هایی که قابلیت‎های فردی و شرایط محیطی برایشان فراهم است، پیام‎آور توسعه هستند. این رویکرد در ادبیات برنامه‎ریزی کشور ما مغفول مانده و می تواند باعث رفع چالش‎های توسعه‎ی دولت الکترونیکی شود. در این پژوهش از روش توصیفی ـ پیمایشی و ابزار پرسش‎نامه برای جمع‎آوری نظر خبرگان استفاده شده است. ابتدا چالش‎های عمده در توسعه‎ی دولت الکترونیکی شناسایی شده اند. سپس مدل های رویکرد قابلیت و مؤلفه‎های تأثیرگذار بر آن، استخراج و دسته‎بندی شده اند. سپس میزان تأثیرات قابلیت‎های انسانی بر چالش‎های دولت الکترونیک با استفاده از ماتریس خانه‎ی کیفیت، بررسی و با روش آنتروپی شانن رتبه‎بندی شده اند. نتایج نشان داد که در توسعه‎ی دولت الکترونیک، توجه به قابلیت‎های مردم در کنار توجه به نظرات دولت می تواند کارساز باشد. قابلیت‎های مهم عبارتند از: توانایی ایجاد محیط آزاد در جامعه‎ی اطلاعاتی و دسترسی به اطلاعات، توانایی فراگیری سواد الکترونیکی، توانایی ارائه‎ی خدمات با کیفیت الکترونیکی، توانایی احقاق حق در محیط الکترونیکی.